istny sajgon

Wietnamski Nowy Rok, to chyba jedyny czas, gdy mieszkancy tego kraju, moga pozwolic sobie na kilka dni urlopu. Wiele sklepow, hoteli, czy restauracji ot tak sobie jest zamknietych. Nawet intensywnosc kursowania komunikacji publicznej drastycznie maleje. Nasz przyjazd do Ho Chi Minh naklada sie czesciowo na obchody tego swieta, a co za tym idzie slynny Sajgon, ktory w swiadomosci wielu ludzi jest miejscem totalnego chaosu, gdzie ruch uliczny wydaje sie byc na tyle spory, ze az niemozliwy. W tych dniach jest raczej sredni. Nawet klaksony trabia ciszej :)
Juz pierwszego wieczoru Kriss, uczacy tutaj od kilku miesiecy angielskiego, jest zaskoczony, ze tak szybko dotarlismy z centrum, do jego mieszkania. A wiec troche malo tego sajgonu, a Sajgonie :). W miescie jednak dochodzi do niejednego ciekawego epizodu. Od jakiegos czasu zauwazylem, ze bardzo czesto lokalsi, nawet gdy nie znaja odpowiedzi na jakies pytanie, po chwili zastanowienia mowia "ÿes, yes, yes". Wchodzac do jednej z restauracji, mielismy mala reklamowke z zakupami, w ktorej znajdowal sie miedzy innymi ser, poprosilismy aby polozono go w chlodnym miejscu, gdyz temperatura moze szybko zmienic jego konsystencje. Po chwili mamy cala zawartosc pieknie podana do stolu :) Przypomina mi to sytuacje, gdy w Tajlandii, pytajac o miejsce parkingowe, jeden z mieszkancow pokazal aby jechac za nim, a po chwili stalismy przed brama warsztatu samochodowego :D. Wszystko jednak robione jest z czysto przyjaznych intencji i checi udzielenia pomocy...
Gdy poznany dopiero student, wrecza nam wedlug tutejszego zwyczaju, pieniadze na szczescie mowiac, ze "lucky money" daje sie ludzia, ktorych sie bardzo lubi, to zaskoczenie z naszej strony, po raz kolejny jest ogromne. Ale sens podrozy, tkwi miedzy innymi w tym, ze ciagle mozna byc zadziwianym przez nowe sytuacje...
Po kilku dniach pobytu przychodzi czas na opuszczenie takze tego miasta. Dalsza droga prowadzi nas na zachod, do sasiedniego kraju, Kambodzy.

Zdjęcia (4)

Komentarze (0)